Een heel Strijkkwintet in huis, gelukkig is Marijne in Spanje .....

Het Kruidvat had weer eens wat : 2 CD's met strijkkwintetten van Boccherini .

Een min-of-meer adhoc stel Italianen speelt met 'oude' instrumenten alsof ze in mijn woonkamer zitten .

En zo is het ook bedoeld .

Vaak wordt vergeten dat (ook 'klassieke') componisten gewoon kleine ondernemers waren die zoveel mogelijk geld probeerden te verdienen ,
kan niet schelen hoe .
Dus schreven ze - als het moest - in opdracht allerlei lawaai, en wij hebben hoogstens mazzel wanneer dat voor ons -nu- mooi werd .

Soms lukt dat ook niet, Telemann en Salieri waren zo populair
als Andrew Lloyd Webber, maar niemand ziet er nu iets in, ook al denken de platenmaatschappijen van wel ....

Ze schreven muziek waar de mensen zelf wat mee konden, want eigenlijk alleen de Zonnekoning en de Esterhazy's konden zich een eigen orkest veroorloven .
Plaatselijke notabelen nodigden dus af en toe een stel muzikanten uit die gekochte bladmuziek speelden, of de componist kwam met een stel companen aanzetten ter opluistering van de verjaardag van de jongste nog steeds niet gehuwde dochter .
Of de andere dochters deden het zelf, zo goed en zo kwaad als ze het konden .....

Probeer u het zich eens voor te stellen :

Er was geen radio, geen radio en ook geen grammofoon .

Dus als 'gewone' mensen muziek wilden horen moesen ze die zelf maken
of laten maken .

Het was dus in de ietwat gegoede kringen heel gebruikelijk dat er een piano stond, dat er iemand kon zingen en dat er altijd wel iemand te vinden was
die een viool speelde .
En dat er op zondagmiddag, of op een mooie zomeravond gezamelijk gemusiceerd werd .

Niet om aan te horen, zouden we nu waarschijnlijk zeggen, maar er was geen radio .

Iets dergelijks speelt in de kroegen van toen. Geen jukebox, immers .

Zo komt uit alle verhalen een beeld voor van een Schubert
die zijn liederen uitprobeert in een soort Grand-Café om later te ...

Te wat ? Uitvoeren ?

Blijkbaar was het daar uitvoeren waar het over ging .
Samen aan de toog, of aan grote tafels zoals in Bierhallen, samen met een stel vrienden, of als er eentje was die goed kon zingen bracht hij
met 'Die Erlkönig' de tranen aan het rollen .
Of het hele zootje zuiplappen kwam een avondje luisteren naar 'Die Winterreise' , zoals wij naar een romantische televisieserie zouden kijken ......

De doorsnee bevolking in de grote steden zich kon later pas veroorloven massaal naar concerten te gaan zoals wij die kennen, voor die tijd was het
maar behelpen in kroegen en tussen de schuifdeuren ....

Welnu, de Boccherini strijkkwintetten doen bij mij thuis precies waar ze
voor gemaakt zijn :
een flinke huiskamer volspelen en hoogstens de buren hebben er weet van .

Onderbuuf Marijne zit gelukkig in Spanje ........

grjoep

http://steinmeijer.net