radio4daagse

Aan het einde van elk jaar houdt mijn Radio 4 een soort publiekskermis met verzoekjes-met-een-verhaaltje die dan ingeleid/besproken/becommentarieerd worden door
het dienstdoende tweede garnituur aankondigers.
Er wordt om commentaar gevraagd ;
bij uitzondering schreef ik een 'ingezonden stuk' .
------------------
LS

Ik kan mijn radio nu uitzetten en volgend jaar een week
naar een eenzaam eiland vertrekken --> dat weet ik .

Maar als u meningen pro en contra de radio4daagse telt
hoort de volgende bij uw lijstje 'tegen' ..........

Het is een beschamende vertoning dat een redelijke radiozender
voor een paar dagen wordt uitgeleverd aan een stel luisteraars
die hun eigen bedenkseltjes en miezerige herinneringen graag aan iedereen kwijtwillen (kijk pappie, ik ben op tullefisie ! ) .

Nog veel droeviger is het dat uw klupje aankondigers zichzelf gruwelijk overschat en denkt dat ze van Nieuwkerkje kunnen spelen, en zelfs gemeten aan die lat - die erg laag ligt- zijn ze blaartrekkend slecht .

Met plaatsvervangende schaamte luister ik naar het gekluns ,
het complimentjes uitdelen, het meninkjes geven .

Het getuigt allemaal van een op niets gebaseerde zelfoverschatting
en een totaal ontbreken van enige feedback .

Beschouwt u dit dus maar als commentaar, ik zet nu de radio uit .

met niet zo vriendelijke groet ,

joep steinmeijer

ps : over Peter Bree en mevrouw van Weegen op andere dagen niets dan goeds .........
-------
grjoep

http://steinmeijer.net

voice of stainless steel

mij werd door amazon.com gevraagd een recensie te schrijven over een cd die ik had gekocht .
Het betrof de 'Haendel Aria's' met Danielle de Niese. Dit werd het .
--------------------
I was told by people I respect that this young lady's voice was the new Haendel soprano, brilliant and technically superior . Well she is, and she is even more cunning than la Bartoli (who has a unique kind-of built-in whistle) .
But there is no feeling, her voice is hard and sharp as stainless steel and just as emotional as that .
Maybe it is the recordingtechnicians fault, but I will not play this CD again, I think .

joep steinmeijer, amsterdam
------------------------
grjoep

http://steinmeijer.net

castraat met ballen

mij werd door amazon.com gevraagd een recensie te schrijven over een CD die ik daar had gekocht, het betrof 'Carestini' van Philppe Jaroussky . Dit werd het .....
------------------------------------------------
I never really liked counter-tenors, not even altus Michael Chance, the most acceptable in my view .
They seemed not to have the freedom to express feelings or color their voice - witch is unsderstandable, it is a forced voice .
But the Autheticity Time Police ordered counters better than soprano’s and mezze’s, so what could I do ?

I still kept wondering why the 18th cent. public went crazy for castrato’s - even then it was considered rude to chop someone’s balls off .
Farinelli and Carestini were then as popular as Freddy Mercury was in our days .
Vivaldi (Milan, Venice), Haendel (London!) and Graun und Hasse (Berlin) all had their great successes with opera’s with castrato-aria’s .

Than Philippe Jaroussky came along and all this fell into place .

I do not know what the trick is, probably his pharynx is at the one end of the normal anatomy, but he can use his voice as any operasinger .
He has an adult, very good, but just very high voice .
And it is a voice we do not know, but Vivaldi did and wrote for it .
Now we can hear what Vivaldi had in mind and why everybody wanted to hear their own chopped-off Pavarotti .


grjoep

http://steinmeijer.net

betreft : de Tros TOP 50 op zaterdag

Geachte redactie ,

Met plaatsvervangende schaamte heb ik weer eens zitten luisteren naar
de juffrouw die uw 'Top 50' aankondigt.

Ze slaagt erin meer klemtoonfouten te maken dan de voormalige kampioenen ,
de presentatoren van AT5 en van vreemde namen heeft ze nog minder kaas gegeten .

Ik stel u voor haar de tekst eerst voor te lezen zoals het moet en voor de vreemde (vaak mythologische) woorden haar iemand van de derde klas van een naburig gymnasium naar de uitspraak te laten vragen .

met vriendelijke groet ,

joep steinmeijer

(de AT5 jongens en meisjes slaagden, je gelooft het niet, er zelfs in 'AT5 '
verkeerd uit te spreken ....)

grjoep

http://steinmeijer.net

Er is meer Locatelli dan de gelikte TV- tune .

De volmaaktste violist in Nederland is mijnheer Herman Krebbers .

De beste virtuoze violist is Jaap van Zweden, mijn toetssteen op Barokgebied , want hij speelt de knapste ‘Dokter Finlay’ Locatelli en de mooiste ‘Quattro Stagzione’ die ik ken .

Bij het onvolprezen internet-Kruidvat ligt een doosje CD’s met 12 (twaalf) concerten van l’Arte del Violino met het Pro Musica Prague en soliste Mela Tennenbaum .

Locatelli, Pietro . woonachtig te Amsterdam, in de Grachtengordel .

Ook in deze Concerti gruwelijke virtuositeit op zijn tijd, er zit een (uitgeschreven, lijkt me) cadens bij die Beethoven gekend moet hebben, maar die schreef voor zijn vioolconcert een slap afreksel omdat hij het niet echt aandurfde .

Het is een snijdend harde opname, de viool krast je kamer binnen .
Zo hoort het naar mijn idee, niemand weet meer hoe een viool echt klinkt ,
maar denkt daarbij doorgaans aan twintig violen gedeeld door twintig .

Locatelli verdiende zijn brood (en zijn huis aan de Keizersgracht) met het verkopen van zijn partituren aan musici en aan de ‘betere amateurs’,
je kunt je echter nauwelijks voorstellen dat die dit spelen konden .
Het is nauwelijks voorstelbaar dat men toen beter viool speelde dan nu ; Paganini bijvoorbeeld was eerder beroemd als virtuoos, dan als componist .
Blijkbaar nam men met minder genoegen, er was uiteraard geen radio .

Deze Locartelli concerten zijn emotioneel, bijna romantische, af en toe heel virtuoos en bovenal trots, heel fel en heel persoonlijk en zelfbewust .

Dat viel me pas echt op toen ik een andere CD opzette, volkomen toevallig het beroemde tweede strijkkwintet van Brahms .

Na Locatelli klonk deze hoogromantische Brahms totaal futloos, meningloos, decadent, lege emoties, ‘hoor mij eens gevoelens hebben’ .

Prachtige klanken, mooi brommende cellogeluiden, goede opname, ze pasten keurig in mijn privé zaaltje, er mankeerde niets aan, maar je ziet voor je een keurig schilderij je met een treurende mevrouw in een dure jurk die eigenlijk liever wild met de slagersjongen had geneukt, maar ja, dat mocht niet van haar man die al het geld had ........

BAH !

Geeft mij het venijn van die partituurverkoper maar ..................

joep



grjoep

http://steinmeijer.net

Een heel Strijkkwintet in huis, gelukkig is Marijne in Spanje .....

Het Kruidvat had weer eens wat : 2 CD's met strijkkwintetten van Boccherini .

Een min-of-meer adhoc stel Italianen speelt met 'oude' instrumenten alsof ze in mijn woonkamer zitten .

En zo is het ook bedoeld .

Vaak wordt vergeten dat (ook 'klassieke') componisten gewoon kleine ondernemers waren die zoveel mogelijk geld probeerden te verdienen ,
kan niet schelen hoe .
Dus schreven ze - als het moest - in opdracht allerlei lawaai, en wij hebben hoogstens mazzel wanneer dat voor ons -nu- mooi werd .

Soms lukt dat ook niet, Telemann en Salieri waren zo populair
als Andrew Lloyd Webber, maar niemand ziet er nu iets in, ook al denken de platenmaatschappijen van wel ....

Ze schreven muziek waar de mensen zelf wat mee konden, want eigenlijk alleen de Zonnekoning en de Esterhazy's konden zich een eigen orkest veroorloven .
Plaatselijke notabelen nodigden dus af en toe een stel muzikanten uit die gekochte bladmuziek speelden, of de componist kwam met een stel companen aanzetten ter opluistering van de verjaardag van de jongste nog steeds niet gehuwde dochter .
Of de andere dochters deden het zelf, zo goed en zo kwaad als ze het konden .....

Probeer u het zich eens voor te stellen :

Er was geen radio, geen radio en ook geen grammofoon .

Dus als 'gewone' mensen muziek wilden horen moesen ze die zelf maken
of laten maken .

Het was dus in de ietwat gegoede kringen heel gebruikelijk dat er een piano stond, dat er iemand kon zingen en dat er altijd wel iemand te vinden was
die een viool speelde .
En dat er op zondagmiddag, of op een mooie zomeravond gezamelijk gemusiceerd werd .

Niet om aan te horen, zouden we nu waarschijnlijk zeggen, maar er was geen radio .

Iets dergelijks speelt in de kroegen van toen. Geen jukebox, immers .

Zo komt uit alle verhalen een beeld voor van een Schubert
die zijn liederen uitprobeert in een soort Grand-Café om later te ...

Te wat ? Uitvoeren ?

Blijkbaar was het daar uitvoeren waar het over ging .
Samen aan de toog, of aan grote tafels zoals in Bierhallen, samen met een stel vrienden, of als er eentje was die goed kon zingen bracht hij
met 'Die Erlkönig' de tranen aan het rollen .
Of het hele zootje zuiplappen kwam een avondje luisteren naar 'Die Winterreise' , zoals wij naar een romantische televisieserie zouden kijken ......

De doorsnee bevolking in de grote steden zich kon later pas veroorloven massaal naar concerten te gaan zoals wij die kennen, voor die tijd was het
maar behelpen in kroegen en tussen de schuifdeuren ....

Welnu, de Boccherini strijkkwintetten doen bij mij thuis precies waar ze
voor gemaakt zijn :
een flinke huiskamer volspelen en hoogstens de buren hebben er weet van .

Onderbuuf Marijne zit gelukkig in Spanje ........

grjoep

http://steinmeijer.net

Weer over Maestro al .... Cor Bakker

Bij Paul de Leeuw kwam Robbie Williams op bezoek .
Die is zanger .
Ik kende hem van de Duutse TV, hij zong heel verdienstelijk Sinatra .
Een soort God voor meisjes en sommige jongens .

Bij PdL kwam hij als bezienswaardigheid, en een nieuwe CD promoten .
Met een namaakorkest en een bandje .

Niets bijzonders .

Maar daarvoor zong hij even een Sinatra klassieker .
Dus vanuit een donker hoekje klonk de Maestro al Cembalo .
De eerste dertig seconden heel zachtjes en bescheiden .

"It' s a quarter to three ....."

Eén of anderhalve minuut, meer was het niet .

Daarna ging het circus verder, maar niemand behalve ik heeft
denk ik gezien dat in alle chaos en ondanks het donkere hoekje
en ondanks de anderhalve minuut en ook al moest hij zich er
helemaal voor omdraaien Robbie Williams Cor Bakker bedankte .

Want zelfs een meisjesGod is vóór alles een echte zanger .


grjoep

http://steinmeijer.net

Radio 4. : alles van waarde is weerloos.....

Ik woon in Amsterdam, in de Pijp, in een rustige straat .

's Zomers hoor ik achter het gebrom van de ringweg en vóór soms het gerinkel van de tram op de Ceintuurbaan . Dat is dan ook alles, de buren rechtslinksonder hoor ik zelden, het huis is waarschijnlijk niet gehorig .
Het komt ook omdat ik overdag bijna altijd Radio4 heb aanstaan , voor mij goed te horen, mijn buren merken er niets van .
Radio4 werkt zo uitstekend als filter tegen omgevingsgeluid .

Radio4 is 'onze' klassieke zender, als je niet echt luistert hoor je aangenaam achtergrondgemurmur, als er iets mooisklinkt schakel je je oren in . Hier geen getetter van de hitparade of steeds weer hetzelfdeoninteressante nieuws-met-geleuter-erbij .

En wat hebben de HogedooronsgekozenHeren nu weer bedacht ?

R4 gaat weg van de FM.

Ik begrijp het niet, we zijn nog nooit zo welvarend geweesten wat doet men ? Voor (ergens) een paar ton winst wordt een zender onvindbaar gemaakt, want kabel gebruikt niemand voor de radio in de keukenof in de werkkamer achter.

gr joep

(terloops hebben de glasvezelboeren in amsterdam subsidie gekregen voor het ongevraagd aanleggen van hun spullen , waarvan iedereen allang weet dat ze alleen goed zijn voor [juist] de glasvezelboeren, omdat niemand die datasnelheid nodig heeft)


http://steinmeijer.net

Cor Bakker op harp en guitaar

.
Op dinsdagavond 19 april om 23.00 u opende PaPaul met de derde-prijs winnaar van het Franz Lisztconcours .
Vier minuten mooie, rustige Liszt, heel intens en de zaal met klapvee zat gebiologeerd te luisteren .

In die vier minuten, in de vrijwel donker zaal, liet de regisseur ons kijken naar de jonge laureaat die op de vleugel speelde en naar een Cor Bakker die luisterde, die niet meer bij ons was, en alleen maar bestond uit luisteren .

Die regisseur is een goede regisseur .

(verderop in het programma probeerde de Leeuw Cor Liszt te laten spelen, hij weigerde)

Aan het einde van de aflevering van PaPaul zong P. met twee Portugezen iets Portugees en liet Cor Bakker eventjes horen dat hij op een vleugel volkomen overtuigend gitaar en harp kan spelen .

Een Maestro al Cembalo ......

grjoep

http://steinmeijer.net

Liefde, en niet zeuren ....

.

In het tweede deel van Bach's vioolconcert in E zit een flinke stuk waarin de solist het orkest begeleidt. Dat hoor je niet zo vaak .

Die vioolconcerten klinken überhaupt niet vaak, ik weet niet waarom .
Misschien omdat je van Bach niet verwacht dat hij zoiets rijks schrijft voor een instrument .
Bach is toch "... van al die cantates en koren ?... " .
Het zijn prachtige concerten, de solist mag meespelen met de tutti en is dan een soort 'Maestro al Violino', ook al hoor je soms een klavecimbeltje, nog somser een luit .

Het zal Bach worst wezen, denk ik dan .

Het maakt ook weinig uit of er zeven barokstrijkers en een cello meedoen, of dat Krebber en Olof het hele Concertgebouworkest aanvoeren .

Deze muziek hoeft alleen met Liefde gespeeld worden.

En verder niet zeuren ....

(ik heb het Dubbelconcert met Krebbers en Olof ; de heren speelden totaal verschillend op hun viool. Daar heb ik uit geleerd dat de partijen afwisselend door de beide solisten worden gespeeld, de een begeleidt de ander etc.)

grjoep

http://steinmeijer.net

Cor Bakker

.

In de vroege barok speelde men meestal in kleine orkestjes en was de behoefte aan een dirigent minimaal. De primarius knikte en men begon min-of-meer tegelijk te spelen .
Toen de orkesten iets groter werden kreeg men behoefte aan iemand die het zaakje regelde en het tempo aangaf .
Dat werd de vent achter het klavecimbel, dat pingelding kon iedereen namelijk horen, en die had, in tegenstelling tot een violist, soms een hand vrij .

(nog veel later, zo vanaf Beethoven’s tijd, werden de orkesten zo groot en was de muziek zo complex dat er een aparte kerel voor de musici stond met een stokje om te regelen wie wat deed en wanneer, eerst de componist, later : De Dirigent)

De vent achter het pingelding heet “Maestro al Cembalo” .

Op de tullevisie kunt u er bijna iedere dag, en zeker op vrijdag, eentje zien .

Niemand die het in de gaten heeft, maar Paul de Leeuw is geen goede zanger, hij zou helemaal nergens zijn zonder Cor Bakker .

Dat was al zo bij de Carré shows, waar hij als side-kick (sorry) diende voor meneer de Leeuw, en dat is nu weer zo .
De Vara heeft hem op zaterdag een redelijk orkest (met zelfs koper) gegeven, en Cor Bakker regeert het hele programma met zijn vleugel en met een knikje .
Hij steunt en corrigeert de Leeuw, stuurt het publiek en hun geklap door ze het tempo op te leggen en kan dat alles omdat hij moeiteloos alle, maar dan ook alle muziek beheerst die er bedacht is .

Dus kan hij er mee spelen, accentueren, naar climaxen toewerken, iedereen wakker schudden en heeft daarmee heel PaPaul in handen .

Cor Bakker is een briljante echte onvervalste hedendaagse Maestro al Cembalo.

(en hij zou wat meer erkenning mogen hebben)

grjoep

http://steinmeijer.net

J.S. Bach op 60dB

Palmzondag was dit jaar de dag van de Matheüs . (de 'Johannus' telt niet echt)

Ik was vroeger specialist in Matheüssen, relatief gezien uiteraard, net zoals ik specialist ben in Mozartpianoconcerten.
Dat betekent dat ik denk dat ik de muziek voldoende ken om iets over de uitvoering te mogen zeggen .
Bij – eigenlijk -- alle andere muziek kan ik niet echt weten of, als ik het mooi vindt - of juist niet- , het aan de muziek of aan de uitvoering ligt, of zeggen waarom ik iets beter vindt, of twee uitvoeringen met argumenten met elkaar vergelijken .

Maart dit jaar was het dus Mattheüszondag, iets waar ik jaren geen aandacht aan heb besteed .
Mijn concertzaaltje is pas open en de benedenbuuf was naar Spanje .
Mij buuf is een schatje en heeft geen last van mijn muziek, want
“ Ik vind het mooie muziek, dus als ik iets hoor, is het geen probleem .”

Een strijkkwartet in de woonkamer is echter iets anders dan het Concertgebouworkest op sterkte .

Wie niets van deze muziek weet, of alleen maar van Koralen ,
(O, Haupt voll Blut ....) houdt kan nu beter iets anders gaan doen .

Dus vandaag geen Buitenhof, maar om twaalf uur, (met sherry en kaaskoekjes ,
je woont in oud-zuid of niet, luisteren naar het volle geweld van twee orkesten, twee koren en een knoepert van een orgel .

Toen ik het volume flink opdraaide was er meteen weer terug, daar in die hele grote zaal .

Ik heb die zondag een paar dingen opgeschreven over de uitvoering .
Die neemt u maar voor voor zinnig aan, of niet .
Maar soms gaat het over mijn ‘eigen’ Matheüs, een dramatische opera
waar ik zelf de emoties bij kan bedenken .
Bach schreef vanuit zijn geloof, maar zijn gevoel was niet anders. Mijn interpretatie van wat Bach laat horen is uiteraard subjectief, maar naar mijn idee is het een verrekt goede opera .

De opnametechnici bleken de echte dirigent .

Ik hoorde de solisten mooie en duidelijk, maar het orkest werd een doffe brij .
Ik kon het orgel en de contrabassen net voldoende van elkaar onderscheiden om te weten dat het niet aan mijn luidsprekers lag, en ze speelden nog verschillende noten ook. Het bleef een zoekplaatje ; gelukkig weet ik waar ik moet zoeken .
#
Een dwarsfluit is geen agressief instrument, maar in het openingkoor is het de eigenlijke solist (ik hoorde er maar een). Steeds weer worstelt ze zich boven al die zangers uit, en omdat ze daar zo voor moet vechten worden het steeds meer kreten van wanhoop. Het is griezelig, die fluwelen fluit gillend in die grote denderende massa .
Dat is denk ik ook de bedoeling van componist, je hoort er nooit iemand over .....
#
De tenor/verteller/evangelist wist zich goed te redden, maar kon mijn herinnering aan Ernst Haeflinger niet wegnemen. Niet dat die zo mooi zong, ik houdt niet van dat geknepen gedoe, maar vroeger zat ik altijd te wachten op “... und weinte bitterlich ....” en de hersenbloeding die daar onvermijdelijk op zou volgen .
#
Bij ‘Gedult’ was het orgel heel duidelijk en de gamba zat zowat op mijn schoot, heel interessant en met veel dank aan de knoppenartiest .
#
In het koraal ‘Wer hat Dich so Geslagen ?’ gaat de tekst bij het woordje ‘isst’ een paar keer van het ene koor naar het andere. De bedoeling is dat die overgang heel gemeen sist, iets dat koren veel beter kunnen dan ik nu hoorde .
#
‘Erbarme Dich’ hoort bij de mooiste duetten die er geschreven zijn maar dan mag de alt niet bij de lage tonen wegvallen en mag de concertmeester niet naar een badkuip verwezen worden, gammel dus .

andere duetten [wie weet er meer?] :
Britten schreef iets voorr tenor en hoorn ; in het celloconcert van Sjostakowitz is deels een concert voor cello en hoorn ; en Beethoven liet zijn tenor samen met de hobo een lament zingen in de Fidelio .

#
Ook de andere concertmeester in de tweede aria-met-viool (‘Gib mir meinem Jesum wieder’) speelde niet zo direct en exact als de aria verdient, de zanger vraagt om het lichaam, maar eigenlijk treurt hij namens ons allen .
Er zit onuitgesproken woede in de viool, de partij is niet mooi en niet eens mooi bedoeld en dat hoorde ik niet, gammel, dus .

in deel 2 :

het recept van Johann Sebastian Bach voor ‘Jesus hat den Hand’ uitgeschreven


grjoep

http://steinmeijer.net

O ja, Radio

.

Met al die technisch probleemloze CD's zou ik het bijna vergeten, maar er is ook nog Radio 4 .
Niet de radio als achtergrondgemurmel om de - gelukkig weinige - geluiden uit mijn buurt weg te filteren, maar Radio 4 als concertzender .
Als je (zoals ik) geen zin hebt om overdag je bezigheden in te richten naar de VaraGids mis je soms veel moois .

Zoals gisteren .

Bij uitzondering zat ik al om drie uur in mijn concertzaaltje, en hoorde een 'live' concert uit de WhitmoreHall in Londen, het Juillard String Quartet met Haydn 78/5 en Beethoven 59/2 .

Het bijzondere : de opname was zo direct was dat je alles kon horen : gekras, een strijkstok die eventjes uitglijdt, een inzet die niet volmaakt is, zelfs het omslaan van de muziekbladen klonk alsof je er echt bij zat, of liever : zij bij mij .

En zo moet het ook zijn, een strijkkwartet (in mijn 'menselijke maat') past prachtig in je grote huiskamer en ze moeten daar dan ook echt zitten, niet gefilterd door een technicus, die er alle foutjes uithaalt, maar met alle menselijke kanten, voor mijn part halen ze hun neus op .....

Muziek wordt door mensen gemaakt en dat mag je weten ook, vindt ik .

(daar zal ik ooit nog op terug moeten komen, een heel Orkest past niet in mijn (en uw) huiskamer .....)

grjoep

http://steinmeijer.net

Stalin

.

Even ruzie maken .....

Er zijn een paar bekende componisten die naar mijn idee een hoop geschreven hebben, maar wel steeds hetzelfde .

Mahler schreef negen mooie symfoniën lang "Ach, Alma, houdt je benen toch bij elkaar".
Zijn vrouw dook namelijk openlijk met 'tout' Wenen de koffer in .

Kurt Weil en zijn kompaan Eisler schreven aan een stuk door dezelfde Oosteuropese Joodse deuntjes, tegenwoordig heet dat 'Kletzmer'-muziek' .
Niemand die daar wat van durft te zeggen .

De derde in het rijtje is Sjostakowitz .
Die schrijft echter niet steeds hetzelfde, maar heeft het steeds maar over hetzelfde : de angst van het volk voor Stalin .
En dat is elke keer weer zo gruwelijk duidelijk dat ik er koud van wordt.
Elke keer weer .
Zo ellendig duidelijk dat ik er bijna misselijk van wordt .
Elke keer weer .

Gisteren kwam ik een van zijn strijkkwartetten tegen, op een cassetebandje .

grjoep

http://steinmeijer.net

foei, Emmy, foei !!

.

Bij al die ontstellend goedkope Kruidvat CD's zitten natuurlijk ook missers. Als je iets van muziek weet kun je dat soms zien aankomen en dus vermijden, maar deze winkel is niet bedoeld voor zulke 'deskundigen' .
Soms zijn de muzikanten onbekend en niet goed, of niet je smaak, ontdek je later, soms zijn ze bekend en ken je de muziek heel goed en kan het toch gigantisch misgaan.
Dan moet je niet zeuren . (maar het wel even vertellen natuurlijk)

De dubbel-CD met het vioolconcert en de Romances van van Beethoven en 'alle' vioolconcerten van Bach met Emmy Verhey (Hans Vonk, Utrechts/Royal Philharmonic en Marturet, Brabants) is niet om aan te horen door de verschrikkelijke badkamerakoestiek .

Eigen schuld, misschien hadden de provinciale orkesten me kunnen waarschuwen, maar wie verwacht dat la Verhey en Godzelf Vonk zoiets doorlaten ?

Niet zeuren, deze fout kostte maar 3,98 euri .

grjoep

http://steinmeijer.net

herhaalrecept

.

Doe het onderstaande drie keer en u hebt
bijna alle klassieke muziek
in huis .

Daarmee kunt u bedenken waar uw grote liefde ligt en verder snuffelen .

grjoep

http://steinmeijer.net

nette armoede

.

Wie heel weinig geld heeft moet zelf muziek maken .

Of klassieke CD's kopen bij het Kruidvat .
Zelfs van de allermiezerigste uitkering kunt u in een paar maanden wel iets sparen, laten we zeggen 131,42 euri .
Ga eerst naar een tweedehandswinkel en koop daar voor 27,50 euri een CD-speler .
Dat ding doet het prima, maar is weggedaan door mensen die ook weinig geld hebben, maar net stom genoeg zijn om zich een andere te laten aanpraten .
Ga dan met de overige 103,92 naar een kennis met een internetcomputer, liefst ADSL, want het Kruidvat is mooi maar traag.
Log op zijn naam hier in bij het Kruidvat .
Loop hun gehele snoepwinkel door en bestel voor 100 euri aan CD's, u kunt per giro betalen .

dat zijn er drieenzeventig ,

allemaal binnen drie dagen in huis .(ik heb bij dit voorbeeld één 'Complete Works' aanbieding aangeklikt, de rest was willekeurig)

De 3,92 euri die u overhoudt is voor de verzendkosten .......

Morgen over de ene die niet deugde .

grjoep

http://steinmeijer.net