Cor Bakker op harp en guitaar

.
Op dinsdagavond 19 april om 23.00 u opende PaPaul met de derde-prijs winnaar van het Franz Lisztconcours .
Vier minuten mooie, rustige Liszt, heel intens en de zaal met klapvee zat gebiologeerd te luisteren .

In die vier minuten, in de vrijwel donker zaal, liet de regisseur ons kijken naar de jonge laureaat die op de vleugel speelde en naar een Cor Bakker die luisterde, die niet meer bij ons was, en alleen maar bestond uit luisteren .

Die regisseur is een goede regisseur .

(verderop in het programma probeerde de Leeuw Cor Liszt te laten spelen, hij weigerde)

Aan het einde van de aflevering van PaPaul zong P. met twee Portugezen iets Portugees en liet Cor Bakker eventjes horen dat hij op een vleugel volkomen overtuigend gitaar en harp kan spelen .

Een Maestro al Cembalo ......

grjoep

http://steinmeijer.net

Liefde, en niet zeuren ....

.

In het tweede deel van Bach's vioolconcert in E zit een flinke stuk waarin de solist het orkest begeleidt. Dat hoor je niet zo vaak .

Die vioolconcerten klinken überhaupt niet vaak, ik weet niet waarom .
Misschien omdat je van Bach niet verwacht dat hij zoiets rijks schrijft voor een instrument .
Bach is toch "... van al die cantates en koren ?... " .
Het zijn prachtige concerten, de solist mag meespelen met de tutti en is dan een soort 'Maestro al Violino', ook al hoor je soms een klavecimbeltje, nog somser een luit .

Het zal Bach worst wezen, denk ik dan .

Het maakt ook weinig uit of er zeven barokstrijkers en een cello meedoen, of dat Krebber en Olof het hele Concertgebouworkest aanvoeren .

Deze muziek hoeft alleen met Liefde gespeeld worden.

En verder niet zeuren ....

(ik heb het Dubbelconcert met Krebbers en Olof ; de heren speelden totaal verschillend op hun viool. Daar heb ik uit geleerd dat de partijen afwisselend door de beide solisten worden gespeeld, de een begeleidt de ander etc.)

grjoep

http://steinmeijer.net

Cor Bakker

.

In de vroege barok speelde men meestal in kleine orkestjes en was de behoefte aan een dirigent minimaal. De primarius knikte en men begon min-of-meer tegelijk te spelen .
Toen de orkesten iets groter werden kreeg men behoefte aan iemand die het zaakje regelde en het tempo aangaf .
Dat werd de vent achter het klavecimbel, dat pingelding kon iedereen namelijk horen, en die had, in tegenstelling tot een violist, soms een hand vrij .

(nog veel later, zo vanaf Beethoven’s tijd, werden de orkesten zo groot en was de muziek zo complex dat er een aparte kerel voor de musici stond met een stokje om te regelen wie wat deed en wanneer, eerst de componist, later : De Dirigent)

De vent achter het pingelding heet “Maestro al Cembalo” .

Op de tullevisie kunt u er bijna iedere dag, en zeker op vrijdag, eentje zien .

Niemand die het in de gaten heeft, maar Paul de Leeuw is geen goede zanger, hij zou helemaal nergens zijn zonder Cor Bakker .

Dat was al zo bij de Carré shows, waar hij als side-kick (sorry) diende voor meneer de Leeuw, en dat is nu weer zo .
De Vara heeft hem op zaterdag een redelijk orkest (met zelfs koper) gegeven, en Cor Bakker regeert het hele programma met zijn vleugel en met een knikje .
Hij steunt en corrigeert de Leeuw, stuurt het publiek en hun geklap door ze het tempo op te leggen en kan dat alles omdat hij moeiteloos alle, maar dan ook alle muziek beheerst die er bedacht is .

Dus kan hij er mee spelen, accentueren, naar climaxen toewerken, iedereen wakker schudden en heeft daarmee heel PaPaul in handen .

Cor Bakker is een briljante echte onvervalste hedendaagse Maestro al Cembalo.

(en hij zou wat meer erkenning mogen hebben)

grjoep

http://steinmeijer.net